Heeft Windplan Groen een tweedeling in de samenleving veroorzaakt. En is er onder de burgerij te weinig draagvlak voor de komst van 90 nieuwe windturbines? Daar gaat het allemaal niet om, oordeelde de Raad van State vrijdag. "We hebben hier te maken met de Wet ruimtelijke ordening".

Rechters van de Raad van State bogen zich vrijdag over de bezwaren van bewoners en agrariërs tegen het Windplan Groen tussen Dronten en Lelystad. Dit plan omvat de bouw van 90 windturbines.

Een veel gehoorde klacht onder de bezwaarmakers is dat ze niet de kans hebben gekregen om financieel deel te nemen in de windmolens. "We krijgen wel de lasten maar niet de lusten", zeggen ze. Dit heeft veel kwaad bloed gezet.

Financiële deelname door niet-grondeigenaren was hen wel in het vooruitzicht gesteld, zeggen omwonenden. Ze vinden dat Windplan Groen niet mag worden uitgevoerd zoals het Rijk en de provincie Flevoland dat in hun besluiten en vergunningen hebben uitgestippeld. Ze wijzen erop dat de provincie Flevoland in het beleid de aanwezigheid van draagvlak als heel belangrijk heeft aangemerkt.

"Maar wij hebben het draagvlak niet genoemd", zeiden woordvoerders van Klimaatminister Wiebes. Om die reden zou het Rijksinpassingsplan Windplan Groen daar ook niet aan gebonden zijn.

Tegenstanders die sowieso tegen het Windplan zijn, lieten zich ook horen. Ze vinden dat de overheid moet inzetten op zonnecollectoren waar niemand last van heeft. Ze zien het ook niet zitten te moeten wonen in een omgeving met slagschaduwen, geluidsoverlast en licht- en landschapsvervuiling. Een onderdeel van Windplan Groen, windpark Hanze, had al helemaal niet in het plan mogen zitten vinden ze. Heel lang is gezegd dat in het ongerepte gebied ten noorden van de Hanzeweg geen windturbines komen, zeggen ze. "Te dicht bij Ketelhaven. Mensen hebben juist hun huizen gekocht voor de rust en de stilte", zei advocaat Botman namens enkele bewoners.

In het Hanzepark komen in totaal vijftien molens in twee lijnopstellingen. Deze locatie werd nodig vanwege de hoogtebeperking op vliegveld Lelystad. Schrappen van deze windturbines is volgens de overheden niet mogelijk. "Elke windmolen is nodig om de energiedoelstelling te halen".

Ook de sanering van oude windmolens moet uit de opbrengsten van het Windplan betaald worden. Daar had de Raad van State een belangrijke vraag over. In het verleden is namelijk gezegd dat voor elke nieuwe windturbine twee oude zouden verdwijnen. Het gaat van 98 naar 90 windmolens. Niet echt een halvering, vond staatsraad Lex Michiels.

Zweefvliegclub Flevo hoort ook bij de tegenstanders. Het zweefvliegveld aan de Mosselweg moet verdwijnen. "Het is óf het zweefvliegveld óf de windmolens", schetste een woordvoerder van Wiebes de ontstane situatie.

De Raad van State doet later uitspraak over de bezwaren.