In sommige gevallen kan de productie van één ton aluminium resulteren in 14 tot 16 metrische ton CO2.

Als zonnepanelen eenmaal in werking zijn, produceren ze elektriciteit zonder koolstofuitstoot. Maar het maken en installeren ervan brengt wel enige uitstoot met zich mee. De meeste zorgen over de productie van zonnepanelen zijn gericht op de elementen die in de panelen zelf worden gebruikt, zoals gallium, cadmium, germanium, indium, selenium en tellurium. Maar volgens nieuw onderzoek zou de enorme hoeveelheid aluminium die nodig is om de zonne-installaties van de toekomst te huisvesten, nog meer problemen kunnen veroorzaken.

In 2020 bracht de Wereldbank een vaak geciteerde analyse uit, getiteld "Minerals for Climate Action: The Mineral Intensity of the Clean Energy Transition." In dit rapport noemden de auteurs aluminium als een van de mineralen waarvan de productie sterk zou moeten worden opgeschaald, wil de wereld haar klimaatdoelstellingen halen. "PV leverde een grote bijdrage," zei Lennon. "[Dit] zette me een beetje meer aan het denken over het probleem."

Lennon zei echter dat het rapport van de Wereldbank uitging van een vroege routekaart voor schone energie van het Internationaal Energie Agentschap, waarin werd voorspeld dat er in 2050 slechts 4 TW aan fotovoltaïsche energie geïnstalleerd zou hoeven te worden. Dit is een klein bedrag vergeleken met wat veel bijgewerkte routekaarten nu voorspellen.