De maan is al miljarden jaren de metgezel van de aarde, en hoewel ons beeld van vorm en grootte enigszins varieert naarmate hij om onze planeet draait, blijft hij constant aanwezig aan de hemel. Zou dat kunnen veranderen?

In de film "Moonfall" uit 2022 (Lionsgate, uitgebracht op 4 februari), werpt een mysterieuze kracht de maan uit een baan en stuwt deze op een ramkoers naar de aarde, met een planeetvernietigende impact die binnen een paar weken opdoemt. (Let op, spoilers vooruit.) Wanneer ze worden geconfronteerd met dit rampscenario met hoge inzetten en over-the-top, klauteren de personages van de film om de planeet te redden; daarbij leren ze dat onze natuurlijke satelliet toch niet zo natuurlijk is.

Het idee van de maan als een kunstmatige megastructuur die miljarden jaren geleden door intelligente buitenaardse wezens werd gebouwd, is stevig geworteld in het rijk van sciencefiction. Maar is er een natuurlijk voorkomend object in de ruimte dat de maan echt uit zijn baan zou kunnen duwen? Met tienduizenden asteroïden en kometen die rond het zonnestelsel zoeven, zou een botsing met een rots die groot genoeg is, de maan ooit kunnen veranderen in een projectiel dat op de aarde zou kunnen crashen?

Onze maan is een solide, rotsachtig lichaam omgeven door een zeer dunne laag gassen die bekend staat als een exosfeer, en de natuurlijke satelliet werd gevormd rond dezelfde tijd dat de aarde deed, ongeveer 4,5 miljard jaar geleden. Een algemeen aanvaarde hypothese suggereert dat de maan tevoorschijn kwam uit rotsachtig puin na een enorme impact tussen een jonge aarde en een kleinere protoplaneet: een hypothetisch object genaamd Theia, volgens NASA. Een andere impacthypothese stelt dat zowel de maan als de aarde zijn gevormd na de botsing van twee lichamen, elk vijf keer zo groot als Mars, zegt NASA.